14.sayı - Flipbook - Page 2
®
SOLIRIS ile
PNH ve aHÜS
tedavisinde yıllardır hastaların hayatına dokunuyoruz.11
Sınıfının ilk
>28.000
kompleman inhibitörü
12,13
hasta yılı* klinik tecrübe14
aHÜS
PNH
kronik kontrolsüz kompleman aktivasyonu
sonucu trombotik mikroanjiyopatiye (TMA) neden
olan kronik ve potansiyel olarak yaşamı tehdit
eden ultra nadir bir genetik hastalıktır (TMA).15,16
ortalama 30’lu yaşların başında görülen,
kronik ve potansiyel olarak yaşamı tehdit
eden ultra nadir bir hematolojik hastalıktır.1-3
aHÜS SEMPTOMLARINDAN 17-21
aHÜS SEMPTOMLARINDAN
BAZILARI
17-21
PNH SEMPTOMLARI1,4-10
BAZILARI
• DİSFAJİ
• PULMONER HİPERTANSİYON
• NEFES DARLIĞI
• BÖBREK YETMEZLİĞİ
• ABDOMİNAL AĞRI
• EREKTİL DİSFONKSİYON
• HEMOGLOBİNÜRİ
• KONFÜZYON, İNME VEYA NÖBET
• KALP KRİZİ
• HİPERTANSİYON
• BÖBREK, KALP VEYA
DİĞER ORGANLARDA TROMBOZ
• BULANTI VE KUSMA
• ABDOMİNAL AĞRI
• BÖBREK HASARI
• TROMBOZ
• ANEMİ
• BİTKİNLİK
Referanslar: 1. Hill A et al. Recent developments in the understanding and management of paroxysmal nocturnal haemoglobinuria. Br J Haematol. 2007;137(3):181-92. 2. Hillmen P et al. Natural history of paroxysmal nocturnal hemoglobinuria. N Engl J Med.
1995;333(19):1253-8.3.SociéGetal.Paroxysmalnocturnalhaemoglobinuria:long-termfollow-upandprognosticfactors.Lancet.1996;348:573-577.4.HillAetal.Thrombosisinparoxysmalnocturnalhemoglobinuria.Blood.2013;121:4985-4996.5.Nishimura
J et al. Clinical course and flow cytometric analysis of paroxysmal nocturnal hemoglobinuria in the United States and Japan. Medicine (Baltimore) 2004; 83(3):193-207. 6. Weitz I et al. Cross-sectional validation study of patient-reported outcomes in patients
with paroxysmal nocturnal haemoglobinuria. Intern Med J. 2013; 43:298-307. 7. Parker C et al. Diagnosis and management of paroxysmal nocturnal hemoglobinuria. Blood. 2005; 106(12):3699-709. 8. Hillmen P et al. Effect of the complement inhibitor
eculizumab on thromboembolism in patients with paroxysmal nocturnal hemoglobinuria. Blood. 2007; 110(12):4123-8. 9. Dacie JV, Lewis SM. Paroxysmal nocturnal haemoglobinuria: clinical manifestations, haematology, and nature of the disease. Ser
Haemat. 1972; 5:3-23. 10. Hillmen P et al. Blood. 2007;110: Abstract 3678. 11. SOLIRIS® Kısa Ürün Bilgisi (Onay Tarihi: 28.12.2022). 12. Begum F et al. Complement Inhibitors in the Management of Complement-Mediated Hemolytic Uremic Syndrome and
ParoxysmalNocturnalHemoglobinuria.AmJTher.2023;30(3):e209-e219.13.FakhouriFetal.Atypicalhemolyticuremicsyndrome:fromtherediscoveryofcomplementtotargetedtherapy.EurJInternMed.2013;24(6):492-495.14.SociéGetal.Eculizumab
in paroxysmal nocturnal haemoglobinuria and atypical haemolytic uraemic syndrome: 10-year pharmacovigilance analysis. Br J Haematol. 2019;185(2):297-310. 15. Benz K, Amann K. Thrombotic microangiopathy: new insights. Curr Opin Nephrol Hypertens.
2010;19(3):242-7. 16. Fremeaux-Bacchi V et al. Genetics and Outcome of Atypical Hemolytic Uremic Syndrome: A Nationwide French Series Comparing Children and Adults. Clin J Am Soc Nephrol. 2013;8(4):554-562. 17. Jamme M et al. Predictive features of
chronic kidney disease in atypical haemolytic uremic syndrome. PLoS One. 2017;12(5): e0177894. 18. Hofer J et al. Extra-renal manifestations of complement-mediated thrombotic microangiopathies. Front Pediatr. 2014; 2:1-16. 19. Campistol JM et al. An
update for atypical haemolytic uraemic syndrome: diagnosis and treatment. A consensus document. Nefrologia. 2015;35(5):421-447. 20. Krishnappa V et al. Atypical Hemolytic Uremic Syndrome: A Meta-Analysis of Case Reports Confirms the Prevalence
of Genetic Mutations and the Shift of Treatment Regimens. Ther Apher Dial. 2018;22(2):178-188. 21. Langman C. Systemic multi-organ complications in atypical hemolytic uremic syndrome (aHUS): retrospective study in a medical practice setting.
Haematologica. 2012;97(suppl 1):195-196.
TR/SOL-a/0106
* aHÜS ve PNH hastaları için toplam hasta yılı.
SOLIRIS® KÜB özetine ulaşmak
için karekodu okutunuz.
Bu ilaç ek izlemeye tabidir. Bu üçgen yeni güvenlilik bilgisinin hızlı olarak belirlenmesini sağlayacaktır. Sağlık mesleği mensuplarının şüpheli advers reaksiyonları TÜFAM’a bildirmeleri beklenmektedir.
